Ποιήματα για τη γλώσσα

2. ΔΙΧΩΣ ΓΛΩΣΣΑΠερπατώ ανάμεσα σε ανθρώπους που περπατούν μιλώντας
   γλώσσες που δεν καταλαβαίνω
   σε δρόμους που δεν ξέρω πού με πάνε. Στους τοίχους φράσεις που δεν ξέρω τι λένε,
   τι φωνάζουν σιωπηλές.
   Μια γυναίκα πλησιάζει
   και με ρωτάει κάτι που δεν καταλαβαίνω,
   με ξαναρωτά, και πάλι δεν την καταλαβαίνω.
   Φαίνεται όνειρο μα είμαι ξυπνητός.
   Κι έτσι, μέρες τώρα θα μπορούσα να πω χρόνια,
   συνήθισα σιγά σιγά να μην καταλαβαίνω.
   Τη συμπάθησα τούτη την άγνοια,
   την έλλειψη που είμαι, την πραϋντική
   χαρά να μην μπορώ να επικοινωνήσω.
   Θυμάμαι ότι ο Κανέττι ονειρευόταν έναν άνθρωπο
   που δεν μιλούσε καμιά από τις γλώσσες του κόσμου.
   Juan Vicente Piqueras, Αθήνα, μετ: Κώστας Βραχνός, Γαβριηλίδης, 2014
   
   
   
   4. ΟΙ ΕΚΑΤΟ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝΤο παιδί αποτελείται από εκατό.
      Το παιδί έχει:
      εκατό γλώσσες,
      εκατό χέρια,
      εκατό σκέψεις,
      εκατό τρόπους σκέψης
      παιχνιδιού και ομιλίας.
       
   Εκατό πάντα εκατό
   τρόπους να  ακούει και να αγαπά.
   Εκατό χαρές
   να τραγουδά και να καταναλαβαίνει.
   Εκατό κόσμους
   να ανακαλύψει.
   Εκατό κόσμους
   να εφεύρει.
   Εκατό κόσμους
   να ονειρευτεί.
   Το παιδί έχει
   εκατό γλώσσες
   (και εκατό εκατό εκατό περισσότερες…)
   Αλλά κλέβουν τις ενενήντα εννέα…
   το σχολείο και ο πολιτισμός!
   Διαχωρίζουν το κεφάλι από το σώμα.
   Λένε στο παιδί:
   να σκεφτεί χωρίς χέρια,
   να το κάνει χωρίς κεφάλι,
   να ακούει και να μην μιλάει,
   να μαθαίνει χωρίς χαρά.
   Να αγαπά και να θαυμάζει
   μόνο το Πάσχα και τα Χριστούγεννα
      
   Λένε στο παιδί:
   να ανακαλύψει τον κόσμο που ήδη υπάρχει.
   Και από τις εκατό
   κλέβουν τις ενενήντα εννέα.
   Λένε στο παιδί:
   Αυτό είναι το έργο και το παιχνίδι,
   η πραγματικότητα και η φαντασίωση,
   η επιστήμη και η φαντασία,
   ο ουρανός και η γη,
   η λογική και το όνειρο
   είναι πράγματα
   που δεν πάνε μαζί.
   
   Και έτσι, λένε στο παιδί
   ότι οι εκατό δεν υπάρχουν
   Και το παιδί λέει:
   «ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Οι εκατό υπάρχουν!!!!»
   Loris Malaguzzi
   
   
   
    ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ
   
   Πολλές φορές μου έτυχε ν’ ανακαλύψω,
   περιδιαβάζοντας τον κόσμο, πως μου λείπουνε λέξεις. Έτυχε
   να ιδώ
   τοπία ωραία ή πρόσωπα. Έτυχε απ’ την άλλη
   να ιδώ αγωνίες, τραύματα, φόβους, αλλά δεν μπόρεσα.
   Δεν είχα τ’ απαιτούμενα να τ’ αναπαραστήσω.
   Υπήρχαν πράγματα χωρίς λέξεις. Έτσι κατάλαβα
   πως είναι η γλώσσα μου γυμνή. Πως στέκομαι όπως ένας
   ψευδός μπρός σε μια θάλασσα ανέκφραστη που βουίζει,
   βουίζει,
   βουίζει,
   βουίζει,
   ατελεύτητη.
   
   ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ 
   
   ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ
   
   «Έλεος»
   φώναξε με τα μάτια.
   Όμως
   ο θύτης μιλούσε άλλη γλώσσα.
   
   ΟΥΡΑΝΙΑ  ΚΟΥΝΆΓΙΑ, ΜΕΣΙΣΤΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ  ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΠΟΘΟΣ (2012)