Ένα συγκλονιστικό τραγούδι για την εκπαίδευση της αμάθειας...

 Ένα συγκλονιστικό τραγούδι για την εκπαίδευση της αμάθειας...

Pink Floyd - Another Brick in the Wall Official Music Video (Lyrics In Description)

Αβοήθητα παιδιά - Τι δεν κάνει η πρόνοια στην Ελλάδα

Αβοήθητα παιδιά - Τι δεν κάνει η πρόνοια στην Ελλάδα

Εξεταστέα ύλη ιστορία β λυκείου 2022 - 2023

 Εξεταστέα ύλη ιστορία β λυκείου 2022 - 2023

σχεδιαγράμματα Ιστορίας β λυκείου

 σχεδιαγράμματα Ιστορίας β λυκείου

 

Ιράν: Ξεχειλίζει η οργή για τον θάνατο της 22χρονης Μαχσά επειδή "δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της"

Εξετάσεις 2022 - 2023

 Εξετάσεις 2022 - 2023

 

Η Επιστήμη της Γήρανσης συναντά τον Μπέντζαμιν Μπάτον  (του Δημήτρη Σωκιαλίδη)

Γηρατειά

 

Τρίτη Ηλικία Σχεδιάγραμμα Α Λυκείου

Ορισμός

Είναι η ηλικιακή ύστερη, ώριμη βιολογικά, περίοδος του ανθρώπου, κατά την οποία οι δυνάμεις του εξασθενούν και η ιδέα του επικείμενου θανάτου δημιουργεί μια δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση σ’ αυτόν, όσο ψυχικό σθένος και αν διαθέτει.

Θετικά Χαρακτηριστικά Ηλικιωμένων

Στον πνευματικό τομέα:

• Ποιοτική δημιουργικότητα λόγω της πείρας της ζωής.
• Διαύγεια πνευματική και ισχυρή κρίση στην ανεύρεση ορθής λύσης σε δυσχερή ζητήματα.
• Απαλλαγή από πάθη και ώριμη σκέψη.
• Καθοδηγητική και συμβουλευτική δραστηριότητα σε ποικίλες πτυχές του πνευματικού χώρου (ως προς την επιστήμη: στην αποφυγή σφαλμάτων, στη μεθοδολογία, στην αντιμετώπιση ερευνητικών αδιεξόδων, στη μεταλαμπάδευση πολύτιμων γνώσεων, στην επιτυχέστερη επιστημονική μελέτη· ως προς την τέχνη: στη διάσωση και διατήρηση των παραδοσιακών στοιχείων, στη μετακένωση ιδεών, καλλιτεχνικών ρευμάτων και τεχνοτροπιών).

Στον ψυχολογικό τομέα:

• Διαλλακτικότητα, συμβιβαστικότητα, ειλικρίνεια και επιείκεια.
• Οι άνθρωποι που έχουν κορεσθεί από εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής και έχουν διαμορφώσει μια υγιή προσωπικότητα αντιμετωπίζουν το τέλος με γαλήνη και αίσθημα αυτοπραγμάτωσης.

Στον κοινωνικό τομέα:

• Πολύτιμοι σύμβουλοι σε οποιοδήποτε κοινωνικό στάδιο: στην οικογένεια, στη δουλειά, στην παιδεία, στην αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων, στην εξυγίανση της κοινωνίας.
• Υποστηρίζουν την κοινωνική γαλήνη και ομόνοια.
• Ως γιαγιάδες και παππούδες, συμβάλλουν τα μέγιστα στην αγωγή της νέας γενιάς.

Ενδεικτικά Στοιχεία Παρακμής

Βιολογικά:

• Εξασθενούν οι σωματικές δυνάμεις: αργό βάδισμα, ελάττωση της αντοχής, προβλήματα υγείας.
• Αμβλύνονται οι αισθήσεις, ιδιαίτερα η όραση.
• Εμφανίζεται δυσκαμψία στις αρθρώσεις.
• Περιορίζεται η ενεργητικότητα.
• Ο εγκέφαλος σταδιακά αδρανοποιείται.

Πνευματικά:

• Μειώνεται η προσαρμοστικότητα.
• Παρατηρείται δυσκαμψία στις ιδέες, συντηρητικότητα και επιφυλακτικότητα.
• Εξασθενεί η μνήμη και στρέφεται περισσότερο στο απώτερο παρελθόν (επικράτηση της μακροπρόθεσμης μνήμης εις βάρος της βραχυπρόθεσμης).
• Στα βαθιά γηρατειά παρατηρείται απώλεια της νοητικής και κριτικής διαύγειας.

Ψυχολογικά:

• Ψυχική κούραση, απαισιοδοξία, τάση απομόνωσης.
• Αισθάνονται να παραγκωνίζονται από την κοινωνική ζωή εξαιτίας των εξελίξεων που αδυνατούν να παρακολουθούν.
• Διακρίνονται από εμμονές, πείσμα και αδιαλλαξία.
• Κρίνουν έντονα τους νέους για τις επιλογές τους εξωραΐζοντας τη δική τους γενιά και διατυμπανίζοντας τα επιτεύγματά τους.
• Απαιτούν το σεβασμό από τους άλλους στηριζόμενοι αποκλειστικά και μόνο στην ηλικία. Έτσι, ο σεβασμός δεν ανταποδίδεται προς τους νεοτέρους.
• Πολλοί ηλικιωμένοι δεν περιορίζουν τον παρεμβατικό ρόλο τους στη συμβουλευτική μονάχα παροχή και εμπλέκονται στη διαμόρφωση της ζωής των άλλων, ασχέτως ηλικίας.
• Άτομα με ζωή γεμάτη αντιφάσεις, ελλείψεις, ψυχικά τραύματα και ανεκπλήρωτους πόθους αντιμετωπίζουν το τέλος με φόβο και ανασφάλεια.
• Ο κοινωνικός παραγκωνισμός και ο θάνατος των προσφιλών προσώπων οδηγεί αναπόφευκτα στην πεισιθάνατη μοναξιά και την αίσθηση ανικανότητας.

Οικονομικά:

• Νιώθουν οικονομική ανασφάλεια, γιατί γνωρίζουν πως δε δύνανται πλέον να εργαστούν και να αλλάξουν τα οικονομικά τους δεδομένα.
• Συχνά, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά εξαιτίας των χαμηλών συντάξεων.
• Δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα φάρμακα και να ανταποκριθούν οικονομικά στις ιατρικές συμβουλές.
• Η οικονομική ανασφάλεια διαμορφώνει ενίοτε ένα φαινομενικά φιλοχρήματο χαρακτήρα. Γίνονται φειδωλοί στα έξοδα και συσσωρεύουν χρήματα για παν ενδεχόμενο.

Τρόποι Καταπολέμησης Προβλημάτων Τρίτης Ηλικίας

Οι ηλικιωμένοι:

• Να συμμετέχουν σε ποικίλες δραστηριότητες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη μοναξιά και την ανία.
• Να διεκδικούν από τη σχέση τους με τους άλλους την ισοτιμία και όχι τη φροντίδα, εφόσον αυτή δεν είναι απολύτως απαραίτητη. Ο κοινωνικός αποκλεισμός μαραίνει τον ηλικιωμένο.
• Να αναλαμβάνουν ρόλους στο οικογενειακό περιβάλλον (π.χ. τη φύλαξη των παιδιών), ώστε να νιώθουν χρήσιμοι και να ενισχυθεί η αυτοπεποίθησή τους.
• Να συμμετέχουν σε δραστηριότητες των Κ.Α.Π.Η. και άλλων αντίστοιχων οργανισμών, οι οποίοι παράλληλα με την οργάνωση ψυχαγωγικών δράσεων και εκδρομών ενημερώνουν για θέματα υγείας και συμβάλλουν στην κοινωνική και ψυχική τους αποκατάσταση.

Η πολιτεία ως κοινωνικό κράτος πρόνοιας:

• να δίνει συντάξεις ικανές για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους.
• να εξασφαλίζει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους.
• να παρέχει βοήθεια κατ’ οίκον, ιδίως σε ανθρώπους που δεν μπορούν να μετακινηθούν ή δεν έχουν κάποιο συγγενικό πρόσωπο να τους στηρίξει.
• να προωθεί την ισότητα και την αυτονομία των ηλικιωμένων.
• να τιμά με διάφορες αφορμές τους ηλικιωμένους ως απόδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο. Τα «τιμημένα γηρατειά» να μην είναι λόγος κενός.
• να καταρτίζει προγράμματα σίτισης των άπορων ηλικιωμένων.

Οι συγγενείς:

• να μην τους εγκαταλείπουν.
• να μην τους λησμονούν παραγκωνίζοντάς τους σε κάποιο γηροκομείο.
• να τους δίνουν την ευκαιρία της καθοδήγησης και της παροχής συμβουλών για όλες τις πλευρές της ζωής.

Σεβασμός Προς Ηλικιωμένο Άτομο

«Θα έπρεπε οι νέοι να σέβονται τους ηλικιωμένους, μονάχα επειδή είναι μεγαλύτεροι;»

Σεβασμός είναι η έμπρακτη απόδοση τιμής προς έναν άνθρωπο, η οποία απορρέει από την εκτίμηση που αισθάνεται κανείς γι’ αυτόν. Οι νέοι οφείλουν να εκτιμούν τους ηλικιωμένους για:

• την καθολικά αποδεκτή κοινωνική τους καταξίωση ως αποτέλεσμα της προσφοράς τους στο κοινωνικό σύνολο.
• τις γνώσεις, την πείρα και τη σοφία τους, στοιχεία που τους καθιστούν πηγή ωφελιμότητας.
• τη σωφροσύνη, την ειλικρίνεια, τον αλτρουισμό και την ηθικότητα που επέδειξαν έμπρακτα σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Αντίθετα:

• Η ηλικία, αν δεν συνοδεύεται από τα παραπάνω χαρακτηριστικά, δεν αποτελεί από μόνο του στοιχείο άξιο σεβασμού. Άλλωστε, όπως έλεγε ο Σοφοκλής, δε δικαιολογείται να είναι κανείς ταυτόχρονα γέροντας και ανόητος.
• Το σεβασμό δεν τον απαιτεί κανείς, αλλά τον αποσπά επάξια από τον άλλο, καθώς τον πείθει και τον προσελκύει με τη ζωή και τις πράξεις του.
• Η απαίτηση για σεβασμό υποδηλώνει αυταρχικό χαρακτήρα, στοιχείο που καταργεί όποιο άλλο προνόμιο προβάλλει αξιώσεις εκτίμησης.
• Ο ηλικιωμένος, παρά την πείρα της ζωής, δεν θεωρείται αλάνθαστος ούτε καθίσταται αυθεντία. Ως εκ τούτου, οφείλει να μην απαιτεί την άκριτη αποδοχή των θέσεών του.

 

Αλίμονο στους νέους

Γιαννης Σακελλάριος 1961

Γηρατειά

 Γηρατειά

 - Ζωή μετά τα 50: Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ αναλύει πώς μπορούμε να μετατρέψουμε τα γηρατειά σε «κερδισμένο χρόνο» 

 - ΖΗΣΕ ΟΠΩΣ ΘΕΣ, ΟΧΙ ΟΠΩΣ «ΘΕΛΕΙ» Η ΗΛΙΚΙΑ ΣΟΥ

 

 

 

 

Γέλιο

 

Γέλιο και Κωμικό Στοιχείο Σχεδιάγραμμα Α Λυκείου

Γελάτε γιατί χανόμαστε...

https://filologika.gr/lykio/a-lykiou-2/neoelliniki-glossa/gelio-kai-kwmiko-stoixeio/ και κάποιες δικές μου σημειώσεις

Ορισμός

Γέλιο είναι η αυθόρμητη έκφραση της ευχάριστης διάθεσης, που εκδηλώνεται με συσπάσεις των μυών του προσώπου, κυρίως στην περιοχή του στόματος, και συνοδεύεται συνήθως από ηχηρές εκπνοές.

Χιούμορ είναι η ικανότητα να αντιμετωπίζει κανείς την πραγματικότητα με εύθυμη διάθεση, παρουσιάζοντας τις διάφορες καταστάσεις με φαινομενική σοβαρότητα και αδιαφορία, πίσω από τις οποίες κρύβεται η σάτιρα και η άκακη ειρωνεία.

Σάτιρα είναι λογοτεχνικό είδος που διακωμωδεί με δηκτικό τρόπο τα δημόσια ή ιδιωτικά ήθη, χαρακτήρες ανθρώπων και τα κακώς κείμενα μιας κοινωνίας.

Σημασία Γέλιου

Στον πνευματικό τομέα:

• Αποκαλύπτει, αλλά και καλλιεργεί τον πνευματικό κόσμο του ανθρώπου. Για να γίνει κατανοητό το χιούμορ και το αστείο, απαιτείται υψηλό πνευματικό επίπεδο. Διαφορετικά, καταλήγει σε παρεξήγηση.
• Κάνει οικείο το απλησίαστο, αποδεικνύει τη γελοιότητα του σοβαροφανούς και γενικότερα απομυθοποιεί τα πράγματα.
• Αποδεικνύει την εσωτερική ελευθερία του ανθρώπου, γιατί καθίσταται μια αυθόρμητη και ανυπόκριτη έκφραση.
• Προβάλλει τον κόσμο υπό διαφορετικό πρίσμα και διευκολύνει την αντιμετώπιση δύσκολων στιγμών.
• Με τις διάφορες λαϊκές ή καλλιτεχνικές μορφές του (ανέκδοτο, κωμωδία, διήγηση) ενεργοποιεί και ερεθίζει τη φαντασία.
• Αποτελεί άριστη παιδαγωγική μέθοδο στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία.

Στον ψυχολογικό τομέα:

• Το γέλιο, ή έστω ένα απλό χαμόγελο, αποκαλύπτει τον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου.
• Αποδιώχνει το άγχος, τονώνει την αισιοδοξία, ενισχύει την ψυχική δύναμη του ανθρώπου.
• Εκφράζει την ξεγνοιασιά και την ανεμελιά.
• Ο γελαστός είναι άνθρωπος καλοσυνάτος, ανοιχτός στη ζωή, συγκαταβατικός, άνθρωπος της προσφοράς.

Στον κοινωνικό τομέα:

• Το γέλιο αποτελεί συλλογική διαδικασία, ενισχύει τη διαπροσωπική επικοινωνία και περιορίζει τάσεις εγωισμού.
• Η ευαισθησία και το κατάλληλο κλίμα που διαμορφώνεται με το γέλιο συντελούν στην επιτυχέστερη και ευκολότερη προσέγγιση των ανθρώπων.
• Καθιστά το άτομο πιο αγαπητό και ευχάριστο, γιατί καταργεί τις κοινωνικές τυπικότητες και αγκυλώσεις.
• Με το γέλιο, τα πράγματα αντιμετωπίζονται ευχάριστα και πιο αποτελεσματικά, οι άνθρωποι γίνονται ευδιάθετοι, περισσότερο συμμετοχικοί και πρόθυμοι.

Στον καλλιτεχνικό τομέα:

• Το γέλιο αποτελεί μέσο και χώρο σημαντικής καλλιτεχνικής δημιουργίας (σάτιρα, κωμωδία, θεατρική επιθεώρηση, μίμος, κ.λπ.).
• Η εκδοχή του ποικίλλει στις διάφορες μορφές της τέχνης (θέατρο, κινηματογράφος, σκίτσο, λογοτεχνία, κ.λπ.).

Στον ηθικό τομέα:

• Συνυπάρχει με την καλοσύνη, την αγάπη, την ανιδιοτέλεια, την πραότητα, την αισιοδοξία, στοιχεία που σηματοδοτούν μια ηθικά υγιή στάση ζωής.
• Εξαγνίζει τον άνθρωπο από τα πάθη και τις κακίες.
• Με τον αυτοσαρκασμό, ο άνθρωπος φτάνει στην αυτογνωσία και συμφιλιώνεται με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του.

Στον πολιτικό τομέα:

• Η αποκαλυπτική και ανατρεπτική δύναμη του κωμικού στοιχείου καθίσταται όπλο αντιμετώπισης του δογματισμού και του αυταρχισμού.
• είναι πράξη ανατρεπτική, επαναστατική όταν έρχεται σε αντιθεση με την υποκρισία και τη σοβαροφάνεια, όταν αμφισβητεί τα στερέοτυπα. (καρναβάλι) 
  

Στο βιολογικό τομέα:

• Το γέλιο χρησιμοποιείται ως μέθοδος θεραπείας (γελωτο-θεραπεία) με αξιοσημείωτα αποτελέσματα.

Ρόλος Σάτιρας Σε Κοινωνική Ζωή και Διαπροσωπικές Σχέσεις

• Η εποικοδομητική και καλοπροαίρετη σάτιρα βοηθά τον άνθρωπο στην απόκτηση αντικειμενικής άποψης για τον εαυτό του.
• Το άτομο ή το κοινωνικό σύνολο κατανοεί τις ειλικρινείς προθέσεις του σατιρικού, δεν παρεξηγείται και προβαίνει στη διόρθωση των κακώς κειμένων.
• Η πολιτική και κοινωνική σάτιρα γίνεται αφορμή για κοινωνικοπολιτικές βελτιώσεις.
• Η σάτιρα είναι πυλώνας της δημοκρατίας καθώς ασκεί κριτική στην εκάστοτε εξουσία. Γι ατό πρέπει να είναι ανεξάρτητη.
  

 

  Πότε η σάτιρα γινεται κιτρινισμός, δηλαδή κουτσομπολιό; Όταν :      

• Ενέχει αρκετή δόση κακίας, η οποία οδηγεί σε προκλητική και προσβλητική συμπεριφορά εις βάρος των άλλων.
• Εστιάζει σε αδυναμίες και προσωπικά ελαττώματα με τρόπο καυστικό και με στόχευση όχι τη βελτίωση, αλλά την προσβολή. Αυτού του είδους ο σχολιασμός χαρακτηρίζεται κακόβουλος και φανερώνει το χαμηλό πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου που τον ασκεί.
• είναι κατευθυνόμενη, υποκινούμενη και οικονομικά εξαρτημένη.
  

Για Ποιους Λόγους οι Άνθρωποι Σήμερα Γελούν Όλο και Λιγότερο;

Το γέλιο στην εποχή μας λιγοστεύει σταδιακά ή μεταβάλλεται η ποιότητα και η σκοπιμότητά του:

• Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από ατομικισμό και εσωστρέφεια, στοιχεία που δεν προωθούν το γέλιο.
• Το κωμικό στοιχείο κακοποιείται στα πλαίσια της κακής, λαϊκίζουσας, μαζοποιημένης και βιομηχανοποιημένης ψυχαγωγίας των ΜΜΕ και του εμπορικού θεάτρου.
• Οι ασθματικοί ρυθμοί ζωής και η διεύρυνση των καθημερινών υποχρεώσεων.
• Η περίοδος της πανδημίας με τον αναγκαστικό εγκλεισμό,  την απώλεια θέσεων εργασίας, την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων (βλ. τηλεργασία), την τηλεκπαίδευση οδήγησε σε ψυχική και κοινωνικη καταρράκωση.
  

Πώς Μπορεί να Ασκηθεί μια Αγωγή του Γέλιου στο Σχολείο;

• Με τη διδασκαλία συγκεκριμένων χιουμοριστικών και σατιρικών κειμένων (αποσπάσματα κωμωδιών, ευθυμογραφήματα, χρονογραφήματα κ.λπ.).
• Μέσω της ειδικότερης ενασχόλησης των μαθητών με το θέμα της επίδρασης του κωμικού στοιχείου και του γέλιου στη ζωή των ανθρώπων.
• Με την αξιοποίηση του χιούμορ μέσα στην τάξη, κατά τη διαδικασία της διδασκαλίας.
• Μέσω της παρακολούθησης ή της παρουσίασης από τους ίδιους τους μαθητές κωμικών θεατρικών παραστάσεων.
• Με την κατάργηση του εξετασιοκεντρικού χαρακτήρα του λυκείου, (Τράπεζα Θεμάτων) ο οποίος εντατικοποιεί και αποστεώνει την εκπαιδευτική διαδικασία.

 

Κείμενα για τη μόδα

 

Όταν η μόδα περνάει πολιτικά μηνύματα…

 

Η επάρκεια στην ένδυση: «Το λιγότερο και ανθεκτικότερο» και η βιομηχανία της μόδας

 

Ηθική Μόδα

 

 

 

 

 

Τι φταίει για τη βία;

του Λαέρτη Τανακίδη,

Πιο σωστά «Τι φταίει για την επιθετικότητα». Διάφοροι παράγοντες πιέζουν και δημιουργούν επιθετικότητα και η επιθετικότητα εκδηλώνεται με βίαιη συμπεριφορά. Βίαιη συμπεριφορά προς άλλους (λεκτική βία, ξυλοδαρμοί, φόνοι) ή προς τον ίδιο τον εαυτό (κατάθλιψη, αυτοκτονία). Τα κάθε λογής, μικρά και μεγάλα, εγκλήματα δεν είναι ούτε καινούρια ούτε συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα ούτε μόνο στον αθλητικό χώρο. Προξενούν, όμως, ιδιαίτερη εντύπωση και προβληματισμό, γιατί διαπράττονται σε βάρος ανθρώπων με τους οποίους οι δράστες δεν έχουν καμία προσωπική σχέση και διαφορά.

Γενικά η έξαρση της παραβατικής συμπεριφοράς συνδέεται με την αποσάθρωση της σύγχρονης κοινωνίας. Συνδέεται με το βάθεμα της ανισότητας μεταξύ κατοίκων της ίδιας χώρας, αλλά και μεταξύ χωρών. Λίγες δεκάδες οικονομικών μεγιστάνων κατέχουν περισσότερο πλούτο από όσο δισεκατομμύρια συνάνθρωποί τους. Ένα δείγμα: Ο πρώτος της λίστας από αυτούς, ο Τζεφ Μπέζος, έχει περιουσία που ξεπερνά τα 200 δις δολάρια. Η Σενεγάλη με πληθυσμό 17 εκατομμυρίων έχει ΑΕΠ 43 δις. Η Καμπότζη με πληθυσμό 16 εκατ., ΑΕΠ 64 δις. Η Βολιβία με πληθυσμό 12 εκατ., ΑΕΠ 83 δις. Η Ζιμπάμπουε με πληθυσμό 16 εκατ., ΑΕΠ 30 δις.

Συνδέεται με το δυνάμωμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και στις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες. Ακόμη χειρότερη είναι η θέση των ανέργων. Όχι μόνο δεν έχουν την ευκαιρία να νιώσουν τη χαρά της δημιουργίας, αλλά δεν καταφέρνουν να αποκτήσουν ούτε τα εντελώς αναγκαία. Όλοι αυτοί οι εξαθλιωμένοι συνωστίζονται μπροστά στις πύλες του τεχνητού παραδείσου της κοινωνίας της αφθονίας, όπου απαγορεύεται για αυτούς η είσοδος. Αισθάνονται αποκλεισμένοι, μειωμένοι, νιώθουν ασήμαντοι. Για να ξεπεράσουν αυτά τα αισθήματα αναζητούν, αλλά δεν βρίσκουν λύσεις.

Απομονωμένοι αισθάνονται ιδιαίτερα οι έφηβοι εξαιτίας της χαλάρωσης των κοινωνικών σχέσεων, που συχνά μεταβάλλονται σε εμπορικές, βασισμένες στο συμφέρον ή τουλάχιστον έχουν καταντήσει ψυχρές και τυπικές. Η αδυναμία μιας ουσιαστικής επικοινωνίας οδηγεί σε ανασφάλεια, καχυποψία και σε κλείσιμο στον εαυτό. Δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί έτσι η ανάγκη του «ανήκειν» σε ένα σύνολο, σε μια ομάδα ομοίων, που είναι από τις βασικότερες ανάγκες των ανθρώπων κάθε ηλικίας. Δυσάρεστο αίσθημα που αναζητά επίσης λύση. Σε όλο αυτά κακταλυτικό ρόλο έπαιξε και η παρατεταμένη περίοδος της καραντίνας, μια περίοδος που έκλεισε τους νέους στο σπίτι, με μόνη τους διέξοδο την οθόνη...

Φυσικά, λύση είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί σε μια κοινωνία που τη διαπερνά από άκρου σε άκρο ο σκληρός ανταγωνισμός. Μεταξύ των εταιρειών για επικράτηση, μεταξύ των υπαλλήλων για προσωπική ανέλιξη, μεταξύ των γειτόνων για επίδειξη, μεταξύ των αθλητικών ομάδων για αποτέλεσμα με οποιονδήποτε τρόπο. Οι συνθήκες ζωής στις άξενες σύγχρονες πόλεις με την έλλειψη ελεύθερων χώρων, το εχθρικό περιβάλλον και την απουσία λειτουργικών υποδομών επιβαρύνουν την κατάσταση. Με το παραμικρό δημιουργούνται εστίες έντασης στον δρόμο, στις υπηρεσίες, στα καταστήματα.

Επιτήδειοι διανοούμενοι και πρόθυμα ΜΜΕ μιλάνε για το «τέλος των ιδεολογιών» και των κομμάτων. Δηλαδή, όχι αναζήτηση ενός καλύτερου κόσμου και διεκδίκησή του με κοινή δράση. Στη θέση αυτής της ιδεολογίας και της κοινής δράσης προωθείται το ατομικό βόλεμα (κοίτα τον εαυτούλη σου) ως αποκτηνωτικός καταναλωτισμός για τους «επιτυχημένους». Όλοι οι παράγοντες που περιγράφηκαν προηγουμένως δημιουργούν συνθήκες καταπίεσης. Η καταπίεση δημιουργεί επιθετικότητα, που εκδηλώνεται με διάφορες βίαιες πράξεις, όταν δοθεί αφορμή.

Στις φτωχογειτονιές, στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα η καταπίεση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Εκεί θα συναντήσουμε τον καταπιεσμένο, αλλά και τον αποπροσανατολισμένο από την κατευθυνόμενη πληροφόρηση. Που πείθεται ότι τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Ότι όλοι οι πολιτικοί και όλα τα κόμματα είναι ίδια. Νιώθει, λοιπόν, απομονωμένος, αδύναμος, χωρίς καμία προοπτική. Ζητά να ακουμπήσει κάπου, να στηριχτεί. Ζητά στέγη. Αν μάλιστα είναι νέος, το αίμα που βράζει ζητά διέξοδο.

Οι ποδοσφαιρικές ομάδες προσφέρουν ένα τέτοιο υποκατάστατο. Η ένταξη κάποιου σε έναν σύνδεσμο τού δίνει αυτό που έχει ανάγκη. Την αίσθηση της κοινής δράσης, της συμμετοχής στην κοινή εμπειρία. Όχι το γνήσιο, αλλά την ψευδαίσθηση της συντροφικότητας, την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και της δύναμης. Ο κοινωνικά αποκλεισμένος και εξαθλιωμένος νιώθει ισχυρός, νιώθει ότι συμμετέχει, ότι δρα.

Γίνεται, όμως, μέλος ενός συνόλου που δεν σκέφτεται, αλλά ουρλιάζει. Είναι έτοιμος για οτιδήποτε, προκειμένου να είναι δραστήριο και αναγνωρίσιμο μέλος. Αν «πλακώσει στο ξύλο» κάποιον αντίπαλο οπαδό, θα ανέβει περισσότερο στην εκτίμηση. Αν τραυματίσει, αν σκοτώσει, μπορεί να γίνει και ο πρώτος. Το όπλο, το μαχαίρι, το ρόπαλο, με τα οποία έπαιξε άπειρες φορές στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τώρα μπορεί να γίνουν και πραγματικά. Έχει ήδη μια χρήσιμη εξοικείωση με αυτά. Υπό προϋποθέσεις έχουμε έναν υποψήφιο για ένταξη σε ακροδεξιές ή εγκληματικές ομάδες.

Τα ΜΜΕ, ιδίως του αθλητικού Τύπου, συντηρούν μια ατέλειωτη φλυαρία γύρω από τις ομάδες. Επίσης, ένα καινούριο είδος μουσικής, η μουσική τραπ, ιδιαίτερα δημοφιλής σε πολλούς νέους, προβάλλει τη βία χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή προφύλαξη. Οι στίχοι των σχετικών τραγουδιών υποστηρίζουν ότι με τη βία και την πώληση ναρκωτικών μπορεί κάποιος να αποκτήσει όλα όσα ονειρεύεται, δηλαδή αυτοκίνητα, γυναίκες, δύναμη.

Τελειώνω με την εξομολόγηση ενός νεαρού και με τη ρήση του Βικτ. Ούγκο, η οποία συνοψίζει όλη την ανάλυση που προηγήθηκε. «Οι αρχηγοί μέχρι ξύλο μας ρίχνουν, για να φωνάζουμε και να υποστηρίζουμε την ομάδα. Μας λένε συνθήματα και εμείς τα επαναλαμβάνουμε. Αν δε φωνάξεις, πέφτει σφαλιάρα. Πρέπει να πειθαρχείς αυστηρά, αλλιώς σε διώχνουν. Εσύ μπαίνεις σε αυτά τα καλούπια, συνηθίζεις και φανατίζεσαι. Όταν σε προκαλούν οι αντίπαλοι, εσύ τους ανταποδίδεις την πρόκληση είτε με συνθήματα είτε με συμπλοκή και ξύλο. Αν σου ρίξουν μια πέτρα στην κερκίδα που κάθεσαι, εσύ την παίρνεις και τη ρίχνεις πίσω σε αυτούς. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο ωραία νιώθεις, τι ωραίο θέαμα είναι να βλέπεις να πέφτει ξύλο μέσα και έξω από το γήπεδο, ενθουσιάζεσαι. Αυτό είναι που σε κάνει να πηγαίνεις στο γήπεδο».

«Η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα. Ο εγκληματίας απλώς το εκτελεί» – Β.Ουγκό.

Αναδημοσίευση από  τον λογαριασμό στο fb του Λαέρτη Τανακίδη.

Ερώτηση

Τι προσφέρει, σύμφωνα με το κείμενο, η ένταξη σε ποδοσφαιρικούς συνδέσμους και ποιος κίνδυνος ελλοχεύει για το άτομο;

 

Η φιλία και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Αρθρογράφος: Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η φιλία είναι μία από τις σημαντικότερες "ανάγκες" της ανθρώπινης ύπαρξης και υπάρχει από την εποχή που υπάρχουν άνθρωποι. Είναι απόρροια της κοινωνικής φύσης του ατόμου και αποτελεί ένδειξη της ανάγκης του για σύναψη στενών σχέσεων με άλλα άτομα, ως μία επιθυμία και ανάγκη για ξεκλείδωμα του εαυτού μας και αρμονική συνύπαρξη με τους άλλους.

Με τον όρο Φιλία εννοούμε τη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ή περισσότερων ανθρώπων τους οποίους χαρακτηρίζει η πλατωνική αγάπη, η αμοιβαία αφοσίωση, κατανόηση, χωρίς να διέπεται από συμφέρον ή από κάποιο άλλο ιδιοτελές κίνητρο.

Φιλία και μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Ο ερχομός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έφερε αλλαγές στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων και θέσπισε νέους κανόνες που να διέπουν τις κοινωνικές σχέσεις. Πλέον μπορούμε να επικοινωνήσουμε με  μεγαλύτερη ευκολία, να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους που η καθημερινότητα μας έχει απομακρύνει, όπως και να γίνουμε θεατές της προσωπικής ζωής των άλλων. Οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης έχουν επιβάλλει νέους κανόνες, όπου η φιλία πλέον εξαρτάται από τις κόκκινες ειδοποιήσεις που δεχόμαστε ή από τα σχόλια θαυμασμού για την ομορφιά και τις επιτυχίες μας. Πλέον κρινόμαστε από την αποδοχή μας σε μία προσωπική σελίδα.

Μπορεί, άραγε, να επηρεάσει θετικά την αξία της Φιλίας ένα τόσο δημοφιλές μέσο και μία σελίδα κοινωνικής δικτύωσης; Η ανθρώπινη επικοινωνία άλλαξε άρδην, γεγονός. Πλέον με ένα κουμπάκι δέχεσαι ή απορρίπτεις κάποιον, η ευθύνη απέναντι σε ένα ανθρώπινο πρόσωπο δεν υφίσταται όπως στην αληθινή ζωή. Δεν έχεις ένα ανθρώπινο πρόσωπο απέναντί σου, έχεις ένα προφίλ που μπορείς και να μπλοκάρεις και να γλιτώσεις έτσι από κάποιον χωρίς κόπο, εξηγήσεις, ευθύνες. Φτιάχνεις προφίλ στα οποία μπορείς να υποδυθείς όποιον θέλεις, μπορείς να μεταμορφωθείς στον Κάρολο της Αγγλίας και να σε πιστεύουν, μπορείς να κόψεις και να ράψεις την ευτυχία σου στο βαθμό που εσύ θέλεις. Μπορείς να μεταφερθείς με το πάτημα ενός κουμπιού σε μαγικά και εξωτικά μέρη, να ζήσεις όλα αυτά που θέλεις, όπως και όποτε τα θέλεις.

Ο ερχομός αυτής της καινούργιας μορφής επικοινωνίας κατέστησε πλέον δυνατή την επικοινωνία ανθρώπων από κάθε μεριά του κόσμου και κάθε γωνιά της γης. Πλέον άνθρωποι που μοιράζονται τις ίδιες ασχολίες, απόψεις, αντιλήψεις βρίσκουν μία ευκαιρία να έρθουν κοντά και να δημιουργήσουν ένα υπόβαθρο για γόνιμη ανταλλαγή απόψεων και επικοινωνία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν τη δυνατότητα σε ανθρώπους να αποκτήσουν θάρρος στην έκφραση της προσωπικής άποψης, να σχετιστούν με άλλους ανθρώπους και να ενταχθούν σε ομάδες ανθρώπων με τους οποίους να έχει πολλά κοινά. Η Φιλία πλέον μπορεί να αποκτήσει μία υποδομή και μέσα σε έναν διαδικτυακό κόσμο, ακριβώς επειδή μέσα την προσωπική του σελίδα κάποιος μοιράζεται κομμάτια του εαυτού του με άλλους, στοιχεία της προσωπικότητας του αποτυπώνονται στις φωτογραφίες, τις απόψεις, τις μουσικές ή πολιτικές προτιμήσεις οι οποίες δημοσιοποιούνται.

Όμως, παρά τη μεγαλύτερη δυνατότητα της επικοινωνίας, οι σχέσεις δε χτίζονται από κάποια οθόνη. Καμία οθόνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή. Πολλές φορές, μάλιστα, στο διαδίκτυο η ζωή ωραιοποιείται και παρουσιάζεται ως απόλυτα ευτυχισμένη. Οι ίδιοι οι χρήστες εξιδανικεύουν τη ζωή τους, προβάλλοντας και υπερτονίζοντας τα θετικά και λιγότερα τα αρνητικά κομμάτια του χαρακτήρα τους. Στην πραγματική ζωή μία φιλία δε θα μπορούσε ποτέ να διατηρηθεί με αυτό τον τρόπο, ακριβώς επειδή αποκτάς και επίγνωση των ελαττωμάτων του άλλου και δεν τον ωραιοποιείς. Το διαδίκτυο μπορεί να δώσει την ευκαιρία να σχετιστείς ευκολότερα με άλλους ανθρώπους, αλλά μπορεί να λειτουργήσει εξίσου και διαβρωτικά, λόγω του ότι δεν υπάρχει η φυσική και ανθρώπινη επαφή.

Ο θεσμός τη Φιλίας όταν είναι αληθινός και βιώνεται στην πραγματική ζωή, είναι κάτι μαγικό. Μπορούμε, λοιπόν, ως τελικό συμπέρασμα να αποφανθούμε ότι μπορεί το Διαδίκτυο με τη σωστή διαχείριση να βάλει μία υγιή υποδομή για τη σύναψη και τη διατήρηση μίας φιλικής σχέσης, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει απόλυτα τη φυσική επαφή και την ανθρώπινη επικοινωνία.

Ερώτηση:

1. Να αναφέρετε ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά στοιχεία για την επικοινωνία μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με το κείμενο. (60 – 80 λέξεις)

2. Να επισημάνετε με ποιο τρόπο ενώνονται η τέταρτη με την πέμπτη παράγραφο και η πέμπτη με την έκτη.

3. Βρείτε τα συνώνυμα των υπογραμμισμένων λέξεων. Η τελευταία λέξη, “διαβρωτικά”, χρησιμοποιείται με την κυριολεκτική ή τη μεταφορική της σημασία;. Να δικαιολογήσετε την απάντησή σας.

Επικοινωνία και οθόνη

https://video.link/w/Xnccd

 

Η αιγυπτιακή ταινία «L'ALTRA PAR», που διαρκεί μόλις 2,5 λεπτά, κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο Φεστιβάλ Βενετίας. Ο σκηνοθέτης είναι 20 ετών. Η ταινία περιγράφει πώς οι άνθρωποι απομονώνονται στην τεχνολογία και ξεχνούν ένα από τα καλύτερα πράγματα στη ζωή, την ανθρώπινη αλληλεπίδραση, την ενσυναίσθηση και την αγάπη.

Φιλία και μέσα κοινωνικής δικτύωσης

 

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν «γεννούν» φίλους

Κείμενο Άγγελος Γεραιουδάκης

Κόκκινες ειδοποιήσεις, διακριτικοί ήχοι, «chats», «followers», «tweet», «shares», όροι που χρησιμοποιούνται στο καθημερινό μας λεξιλόγιο όπως θα λέγαμε «καλημέρα», «καληνύχτα», «καφέ».

Οι φιλίες αποτελούν ένα σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Δεν είναι μία εύκολη ή απλή υπόθεση. Σε μία γνήσια φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν όλοι. Ταυτόχρονα, ο άλλος είναι έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές, τις ιδέες και τα «πιστεύω» μας, έστω κι αν διαφωνεί, χωρίς όμως να απομακρυνθεί από κοντά μας.

Στη σημερινή εποχή, που τα social media έχουν μπει δυναμικά στη καθημερινότητα μας, η αληθινή φιλία σπανίζει και δεν περισσεύει. Από μικρές ηλικίες μέχρι ηλικιωμένους ανθρώπους, τα accounts πολλαπλασιάζονται. Έχουμε προφίλ εμείς, οι φίλοι μας, οι συνάδελφοί μας, οι εργοδότες μας, οι γονείς μας, ο παππούς μας μέχρι και ο σκύλος μας. Υπολογιστές, κινητά, tablets, ίντερνετ έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και τα νιώθουμε πλέον ως αναγκαία αγαθά.

Υποστηρίζεται η άποψη ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλείνουν τους ανθρώπους στον εαυτό τους και τους απομακρύνουν από το περιβάλλον και τον έξω κόσμο. Πολλά άτομα κυρίως νέοι δημιουργούν λογαριασμούς στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram πιστεύοντας πως θα αποκτήσουν περισσότερους φίλους και θα γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί. Αυτό, βέβαια, είναι μια μεγάλη απάτη. Οι δικτυακοί φίλοι σπάνια, έως και ποτέ, μπορούν να πάρουν θέση και να παίξουν καταλυτικό ρόλο σε θέματα συμπαράστασης και υποστήριξης όπως ένας πραγματικός φίλος.

Μέσα από τα social media γνωρίζουμε νέα άτομα με τα οποία επικοινωνούμε, ανταλλάσσουμε φωτογραφικό υλικό και σχολιάζουμε διάφορα θέματα επικαιρότητας και μη. Αυτό δίνει το δικαίωμα σε αρκετούς να χαρακτηρίσουν φίλο έναν απλό γνωστό, αλλά και να αποποιηθούν μια φιλία με την ίδια ευκολία, υποβιβάζοντάς την σε απλή γνωριμία. Η εικονική πραγματικότητα έχει σχεδόν καταπιεί την ουσιαστική, επομένως η φιλία κρατάει όσο κρατάει το post που την αποδεικνύει.

Τα likes, τα pokes, τα shares και τα comments έχουν αντικαταστήσει τον πατροπαράδοτο τρόπο επικοινωνίας, δηλαδή να βλέπεις τον άλλο στα μάτια και να ακούς τη φωνή του. Μαθαίνουμε να φοράμε μάσκα κρύβοντας τον πραγματικό μας εαυτό ώστε να αρέσουμε στους άλλους. Ο κάθε χρήστης διαμορφώνει το δικό του προφίλ εντάσσοντας μέσα σε αυτό προσωπικές του φωτογραφίες, σκέψεις, στάσεις, επιθυμίες, ενδιαφέροντα επαγγελματικά και μη, σχόλια για κάθε λογής θέμα και πολλές φορές τα στοιχεία επικοινωνίας του.

Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Cyberpsychology, Behaviour and Social Network (2011)», αναφέρει ότι όσο περισσότερες πληροφορίες διαβάζουμε για τους διαδικτυακούς μας φίλους τόσο περισσότερο ευτυχισμένους τους θεωρούμε και συνεπώς τόσο πιο δυστυχισμένους θεωρούμε τους εαυτούς μας, αφού ουσιαστικά συγκρίνουμε τις ζωές μας με αυτές που ζουν οι άλλοι.

Έχουμε καταλήξει στο σημείο, όπου η «διαδικτυακή κοινωνία» είναι, για αρκετούς, εξίσου πραγματική και σημαντική με την υπαρκτή κοινωνία που ζούμε καθημερινά, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να επικοινωνούν χωρίς λόγια, με το γραπτό λόγο και τις εικόνες να έχουν αντικαταστήσει τη λεκτική επικοινωνία και να θεωρούνται ισοδύναμο αυτής. Η ύπαρξη ενός διαδικτυακού κόσμου, που παρουσιάζεται σε οθόνες υπολογιστών ή κινητών και που είναι γεμάτος από επί μέρους «τέλειες» προσωπικές ζωές, γίνεται υπαρκτός για τους δημιουργούς του, ενώ, στην ουσία, πρόκειται για μία εικονική πραγματικότητα που αναζητά απεγνωσμένα επιβεβαίωση.

Ελπίζω όλη αυτή η κατάσταση να μην είναι η αναπόφευκτη μοίρα μας αλλά κάτι που, με τη βοήθεια κατάλληλων αντιδότων, να αποτελέσει μία επιπλέον δυνατότητα αυτοπραγμάτωσης, και όχι αυτοπαγίδευσης ή αυτοκαταστροφής. Δεν χρειάζεται να αποβλακωνόμαστε και ούτε να γινόμαστε likeλάτρεις. Λες κι αν θα πάρουμε 10 likes και όχι 100 θα αλλάξει κάτι στη πραγματική ζωή μας.