Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

Το μαχαίρι του μαχητή

οσες φορες και να πεσω
Οσες φορες και να τρεξω
Παντα φοβαμαι μην χασω
Ολα τα λαθη που εκανα και παντα εμενα μονος στον ασσο
Οσες φορες κι αν κυνηγησα
Παντα στο τιποτα εμεινα
Οσες φορες κι αν κηνηγησα μουσες θυρια και τερατα
Οσο κοντα μου σε εφερα

Παντα θυμαμαι την πρωτη ματια
Μια στιγμη, μια φωτια
Οσο σε κοιταζα τοσο καιγομουν στο βλεμμα σου το αιμα μου πηρε φωτια
Συνεχιζω να πονω
Για αυτο φερε το ποτο
Για να μου ρθει λιγο θαρρος να σου πω το σαγαπω

Και λεω γιατι παντα θα ρωταω το γιατι γιατι δεν ειμαστε μαζι
Γιατι δεν ζησαμε μαζι
Γιατι καρδια μου με μαχαίρωσες και νικησες μα εχασες εμενα εναν κοσμο μυστιριακα εμφανη
Παντα εφευγα γυρναγα βραδυα αξημερωτα οσο μου ελειπες μακρυα εφευγες κι εγω σε εψαχνα μεσα σε σταχτη ενα ποτο που πονο με κερασε

30 μαργαριτες για να δω αν μ'αγαπάς
Και με τρικυμίες παλεψα σε θαλασσα πλατια
Οσο και να μου ελειψε το να βρισκεσαι κοντα
Παρα πολυ ζοριζομαι στο να κοιταω ψηλα
Δεν ειμαι Οδυσσεας
Δεν ειμαι ναυτης
Ποια Πηνελόπη
Και ποια Ιθακη
Παλι στο κενο μου πεφτω κατω χαμηλα
Προσπαθω να βρω ενα στηριγμα να κρατησω δυνατα

40 φορες επεσα κατω
Στην κολαση φωτια για να αναψω
Γιατι σε εψαχνα επεσα σκιστηκα χυθηκα κι
εμεινα παλι μονάχος
Οπου κι αν παω προσπαθω να ξεχασω
Παλι μια λαμψη να σβησω η να αναψω
Παλι να ψαχνω σημαδια που μου αφησες κι αλλη μια παρτιδα να χασω

Ψαχνω την μουσα μου στο ποτο
Οσο σου μιλαω τοσο πονω
Οσο κι αν πινω για να ξεχασω
Παντα πινω και μενω μισος
Καθε φορα που  πισω μ'αφήνεις
Καθε φορα που με διαλυεις
Παλι με αφησες μονο μου ψαχνω δεν βρισκω εναν λογο απλο

Μεσα απ'τους τοιχους ακουω τους στοιχους με βλεμμα που βλε
Πει οσα εχω πει και
Οσα εχω γραψει μια νυχτα που εκανα λαθη και γυρισα μα δεν σου ξεφυγα

Κι οσο κι αν απορώ γιατι πίστεψα σε ενα φεγγαρι και ενα φιλι οσο ευκολα ετρεξα για να ξεφυγω απο ενα κυμα μεσα στην βροχη

Οσο σε βλεπω σα χρυσο και οσο
Με κοψες στα δυο και οσο πηγα να σωθω και οσο με ριξες στον δρομο και δεν παει πισω ο χρονος μα το μυαλο μου περνει πονο και γω μανα ξενερωνω

 προχωρω με ενα βλέμμα σταθερο στην οροφη γιατι δεν μαφησες στο κυμα να ανεβω και μην
Κοιταξεις πισω παλι γιατι ευκολα γυρναει ο τροχος και εχω ετοιμο τον δείκτη στην σκανδαλη

μακαρι να σε αφηνα το κρασι μου λεει δεν σαφηνα γιατι οσο με επεινες τον πονο σου κατάπινες και παντα λεω ανάθεμα Οσο και να γυρευω ενα δρομο να διασχισω να μην μεινω στο ισος
Γιατι ενα λογο βρες μου εναν γιατι
Γιατι πες μου μονο το τι θα συμβει
Ψάχνεις οσο εγω επιμενω
Το μαχαιρι του μαχητη

Τωρα φιναλε ξανα κυνηγω
Οσο μου λειπεις τοσο πηγαινω
Προς το κενο αυτο που μαφησες και πεφτω σαν να πεθαινω
δεν θες να με ξαναδεις
Δεν θες την ζημια μου να πεις
Οσο ομως κι αν ξεφεύγω
Γραφω με αιμα ΑΨ

1 σχόλιο:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.